We deden een paar dagen Riga. Gewoon, omdat het een voordelige aanbieding was (maar dat was voordat Wizz Air ons in Eindhoven 70 Euro liet betalen voor het printen van de boardingkaarten) maar vooral omdat we de Baltische steden over het algemeen wel aangenaam vinden en Riga nog niet gezien hadden.

Het viel niet tegen. Nou ja, het weer wel. Drie dagen waarvan drie middagen met forse regenbuien en een temperatuur van rond de 18 graden was wat minder aangenaam dan waarop we hoopten, maar de langdurige zonnige perioden waren weer meer dan waarop we durfden te hopen toen we voor vertrek het weerbericht zagen.

De stad is een typisch Baltische: duidelijk Oost-Europese invloeden (zowel van voor de Sovjet-tijd als uit de periode van de bezetting, die in de beleving van de Letten van 1940 tot 1991 duurde) maar ook Scandinavische (er was per slot van rekening ook een Zweedse bezetting, een eeuw of wat geleden). Opvallend is de invloed van de Art Nouveau: een paar huizenblokken / straten zijn helemaal in die stijl opgetrokken. Het centrum is grotendeels Unesco-erfgoed, en dat betekent dat er daar qua gebouwen weinig invloed te zien is van de economische ontwikkeling in de afgelopen 20 jaar, behalve dan dat veel is of wordt gerenoveerd / gerestaureerd. Buiten het centrum is die invloed er wel, met moderne kantoorgebouwen etc.

In termen van sfeer, levendigheid, winkels etc. is wel duidelijk te merken dat Estland tegenwoordig een "Westers" land is. Er is duidelijk welvaart (winkels en horeca in het midden- en hogere segment, redelijk moderne auto's), maar er is ook armoede: oude vrouwen die zitten te bedelen, of die op de markt een paar bekertjes met bosbessen of paddestoelen staan te verkopen. Die markt -een enorme opperlakte met hallen die helemaal gewijd zijn aan een product, zoals vis of vlees, en een buitenterrein met groentestallen, kleding en huishoudelijke artikelen- is wel een herinnering aan het verleden, net als het zeer frequente openbaar vervoer.

Riga is redelijk toeristisch, zo te zien. Een overvloed aan terrasjes, rondritten in treintjes en dubbeldeksbussen (in ons arrangement zat een voucher voor twee dagen hop on/hop off voor een van deze lijnen, en dat bleek heel handig) en veel grote en kleinere musea. De hoeveelheid toeristen viel ons echter mee, maar waarschijnlijk is hartje zomer niet de tijd dat je hierheen gaat.

Ons hotel -City hotel Tejater- lag een kwartiertje lopen uit het centrum, en dat bleek net te ver voor onze weer door een versleten heup beperkte mobiliteit. Maar gelukkig was er vlakbij een halte van de bustour waarvoor we een voucher hadden. En taxi's bleken niet duur. We hadden een redelijk ruime, rustige, nette maar niet luxe kamer. Het restaurant van het hotel was -voor het diner- niet slecht, zij het niet super. De bedening en de wijnen waren echter ronduit goed.

Gegeten hebben we verder in een aangenaam visresaturant (Le Dome) in het centrum en een hip(ster) restaurant/coffeebar (Kasha Gourmet) in de buurt van het hotel. Het eerste was goed maar stevig aan de prijs, het tweede was verrassend (in positieve zin) en beduidend voordeliger. Een lunch in een op zich aardige tent (Kolonade) was in zoverre geen succes dat het ruim een uur duurde voor onze bestelling (soep en salade) op tafel stond, een tempo dat ook verder werd volgehouden. Maar ach, we zaten droog - wat niet iedereen kon zeggen, want het schuifdak bleek niet bestand tegen de enorme onweersbui die losbarstte net nadat we binnenkwamen.

Weer en mobiliteit deden ons besluiten redelijk wat musea te bezoeken. Het Art Nouveau museum (een in die stijl ingericht appartement) was gewoon mooi; de schilderijen in de oude Beurs waren een beetje B-kwaliteit uit de bloeiperioden van de west-Europese kunst (maar zo zie je toch weer heel wat werken van mensen van wie je de namen alleen kent omdat er een straat naar ze vernoemd is). Interessant waren het stadsmuseum en het bezettingsmuseum. Het eerste gaf een mooi beeld van de ontwikkeling van de stad sinds de pre-historische tijd, met uiteraard de nadruk op de bloei tijdens de Hanze-periode en de twee eeuwen dat Letland deel uitmaakte van het Russische Rijk (dus tot het einde van de Eerste Wereldoorlog). Het tweede gaf een beeld van de periode van vlak voor de Russen -als deel van het Von Ribbentrop/Molotov pact- het land bezetten, de korte tijd dat de Duitsers het voor het zeggen hadden en de bijna vijftig jaar dat de Russen na het land bevrijd te hebben, aanwezig bleven. Wat we al wisten, was de bijna totale vernietiging van de Joodse bevolking door de Duitsers, maar dat de Russen zo'n groot deel van de bevolking (de intellectuele bovenlaag en de boeren) hadden weggevoerd naar de Goelag c.q. "geherloceerd" naar Siberie, zat toch minder vooraan in ons bewustzijn. En de systematische plundering van het land door geldhervormingen en industriepolitiek, met ten slotte een heel bedenkelijke rol voor de Engelsen die nog in de jaren 90 de door de Baltische staten in Londen in veiligheid gebrachte goudreserves confisceerden om daarmee de staatsschuld aan Rusland af te betalen, was echt nieuw.

Wat ons dan uiteindelijk weer een inzicht opleverde, namelijk dat het in Nederland momenteel zo politiek correcte anti-EU sentiment, waarbij "Brussel" wordt vergeleken met het Moskou van de USSR en Duitsland door sommigen wordt verweten toch nog het 1.000-jarig Rijk te vestigen, een miskenning van de vrede, vrijheid en voorspoed is waaraan we in West-Europa inmiddels ruim 70 jaar gewend zijn. Het is in landen als Letland dat je ervaart dat ze niet vanzelfsprekend zijn, en dat het enige inspanning, strijd en moed vergt om ze tot stand te brengen en te behouden - en internationale samenwerking die je misschien een stukje van je nationale autonomie kost, maar die voorkomt dat je die helemaal kwijt raakt op een manier die in het Westen inmiddels onvoorstelbaar is.