Omdat je tijdens een vakantie ook weleens wilt uitslapen, besloten we op vrijdag pas in de middag naar de haven te gaan voor de in onze reis inbegrepen cruise op de fjord. Dat had direct als voordeel dat het ’s ochtends nog zwaarbewolkt was, terwijl vanaf een uur of half twee de zon aardig begon door te komen. Waar we echter geen rekening mee hadden gehouden, was dat onze voucher geldig was voor de afvaart van tien uur ’s ochtends, en niet die van twee uur ’s middags. Dat stond er namelijk niet op. Gelukkig was de jongen die ons dat vertelde, bereid om ons over te boeken – maar dan wel naar de cruise van zaterdagmiddag, want die van vrijdag zat vol. En dat het weerbericht er niet zo gunstig uitzag – ach, volgens hem kon dat nog wel veranderen.

Goed – een andere besteding voor de middag dus. Dat werd eerst maar eens het kabeltreintje dat een eind de berg Fløyen opgaat. Vanaf het bovenste station, op 320 meter hoogte, heb je een fraai uitzicht op de stad en vooral land en zee eromheen. En dus ook op de haven, waar we als in een soort Madurodam een enorm cruiseschip zagen vertrekken. Wat we een beetje misten was de actie zoals we die ooit zagen in een aflevering van Varg Veum (een detectiveserie die grotendeels in Bergen speelt) waarbij de held aan zijn achtervolgers weet te ontkomen door vlak voor het sluiten van de deuren in de cabine te stappen, en die achtervolgers met een auto proberen eerder bij de diverse stations te zijn. Wat natuurlijk net niet lukt maar wel spectaculaire beelden in de nauwe straatjes oplevert.

Omdat gemak de mens dient, zijn we niet naar beneden gaan lopen maar hebben we na verloop van tijd maar weer de rit terug gemaakt – zoals de meeste bezoekers, trouwens. Vervolgens een beetje rondgekeken in het stukje oude stad met de houten huizen – niet origineel, maar telkens weer opgebouwd na diverse branden en een ontploffing, in 1944, van een Nederlands vissersschip dat door de Duitsers gevorderd was en werd gebruikt voor het transport van 1.000 kg dynamiet en 10.000-en slaghoedjes. Interessant wel om te ervaren dat die hoge gebouwen langs heel smalle straatjes een prima bescherming bieden tegen de wind en waarschijnlijk ook de regen. Verder nog een beetje gewinkeld -ook de Noren blijken mooie glazen vogels te maken- en aan het eind van de middag terug naar ons hotel. Daar gegeten in het restaurant op de vijfde verdieping. Geen aanrader, want de aankleding en het uitzicht zijn wel aardig, maar helaas ook veel beter dan het eten.

Op zaterdag wederom een luie ochtend (nou ja, noem het bijhouden van dit blog maar luieren) en vervolgens op weg naar de cruise. Het weer was helaas niet beter dan voorspeld, maar wel werd duidelijk waarom de jongen van de dag daarvoor zo positief was geweest – hij ging zelf mee, samen met zijn kennelijk nog erg verse vriendin. Goed, dat straalde dus – en verder was het ook bij zware bewolking en zo nu en dan niet al te zware regen een fraaie trip van ruim drie uur, een ervaring die we aangenaam konden delen met een Nederlands stel dat toevallig bij ons aan tafel kwam zitten. Met een snelle boot tot aan het einde van de Osterfjord, door het heel smalle en ondiepe deel bij Mostraumen. Onderweg uitzicht op steile wanden, diepe kloven, watervallen en geïsoleerde dorpjes en alleenstaande huizen. En dat alles in een mysterieuze schemer en nevel - je begrijpt meteen waar de Noorse mythologie door geïnspireerd is.

Een smakelijk diner in een trendy restaurant (Colonialen Kranen) vormde de afsluiting van deze dag, en bijna ook van onze korte vakantie. Wat nog restte was, de volgende dag, een bezoek aan twee van de vier gebouwen van het kunstmuseum in Bergen (Kode). Te veel voor de drie uur die we daarvoor hadden, maar ook hier weer een paar mooie werken van Munch, een aantal best interessante werken van ons onbekende Noorse schilders uit de 19^e en eerste helft van de 20^e eeuw, en een verzameling internationale moderne kunst die er zijn mag.

Om drie uur met de tram terug naar het hotel, koffers opgehaald en door naar het vliegveld. Daar was het, als verwacht, niet al te druk zodat we mooi op tijd zouden zijn geweest als het vliegtuig dat ook was geweest. Nu hadden we een half uurtje extra wachttijd, maar dat werd tijdens de vlucht aardig ingelopen. Wel leverde de vlucht nog een aardig mysterie op: kan een notenallergie zo gevoelig zijn dat het hele vliegtuig (dertig rijen van zes personen) gevraagd moet worden om geen verpakkingen te openen waarin noten zitten? En als iemand zo gevoelig is, hoe kan hij of zij dan überhaupt reizen?