We zijn al weer een week thuis. Gisteren ontvingen we de ansichtkaart die we 10 dagen geleden uit Tamegroute verstuurden. En dat herinnerde ons eraan dat we nog een paar kleinigheden te melden hebben.

Allereerst: de foto's. Die staan ditmaal niet in dit blog, maar apart, op Picasa, in webalbum 2010 Marokko.

Dan Ouarzazate. Is die stad interessant genoeg voor een dag? We weten het niet echt. We hadden in elk geval niet zoveel zin meer om allerlei dingen te bekijken, en het was ook wel erg heet. DE grote Kasbah van Taourirt hebben we links (nou ja, rechts) laten liggen. Zoveel toeristen, zoveel gidsen die ongetwijfeld ook wel een handeltje wilden drijven. Ook van het er tegenovegelegen ambachtencentrum hadden we snel ons bekomst: als je niet echt geïnteresseerd bent in hoe stenen maskers of zilveren sieraden worden gemaakt en ze alhelemaal niet wilt kopen, ben je daar niet op je plaats.

Fascinerend was wel het ernaast gelegen museum van de film: één groot decor, waar vooral Italiaanse bijbelverfilmingen zijn gemaakt. Kerkers en kerken, grotten en troonzalen, slaap- en badkamers - alles is er. Levensecht en levensgroot. Van hout en papier maché, of iets dergelijks.

Op diverse plaatsen in Marokko vind je reclameborden met daarop een oproep om te investeren in vakantiewoningen in Ouarzazate. Daar staat dan bij dat er drie vluchten per dag heen gaan - en dat is op het vliegveld ook wel te merken. De rust is er - ja, hoe zeg je dat. Nou ja - stel je voor: je werk is om het vliegveld te bewaken, informatie te geven, de reizigers in te checken etc. En er zijn drie vluchten die aankomen en weer vertrekken: één 's ochtends om een uur of 7, één 's avonds om die tijd en één rond middernacht. Zzzzzzzzzz......

Onze vlucht naar Casablanca zou oorspronkelijk om 19.30 gaan, maar vanwege de zomerttijd werd dat 20.30. We waren er even na 18.00. Zzzzzzzzzzzz. Om 20.40 kwam het toestel binnen. Een half uur later zaten we er in, en weer een uur later stonden we in Casablanca. Wachten op de bagage, door politie en douane (ja, waarom zou je nationale en internationale vluchten scheiden), nog even afgezet door een taxichauffeur (Het leek wel Amsterdam CS: de meeste chauffeurs vonden het ritje van 10 minuten naar ons hotel te kort; de chauffeur die wel wilde vetrelde doodleuk dat 200 Dirham zijn tarief was. Ach, zag ik in The Wire, dan geef je hem 50 en zeg je dat dat jouw tarief is - maar ja, dat is lastig als je allen maar biljetten van 200 hebt. Les: zorg dat je altijd kleine coupuresin je portemonnee houdt) en ingecheckt in het Atlas Airport Hotel. Daar hadden we geen hoge verwachtingen van -op Tripadvisor luidden heel wat adviezen 'Don't go there'- en die werden geheel waargemaakt: een receptionist die de hele incheckprocedure afhandelde terwijl hij een telefoongesprek voerde (tegen ons deed hij alleen zijn mond open om te vragen of we vooruit wilden betalen - en dat hadden we al gedaan via de boekingsite), geen handdoeken op de kamer (maar wel een kamermeisje dat ze snel bracht, zij het maar één badlaken) en overigens een erg basic kamer. Maar het restaurant was nog open, en het buffet voor gestrande of vertraagde Royal Air Maroc reizigers(dat waren wij niet, wij hadden de overnacht ingepland) stond klaar - en werd gebruikt.

De volgende ochtend om zeven uur naar het vliegveld (zorg dat je op tijd in het gratis minibusje zit, want vol is vol) en weer door diverse beveiligingspoortjes. Ga niet in de rij staan - dat is heel on-Marokkaans. Gewoon naar voren lopen en je koffer voor die van een ander op de band. En niet omkijken.

Inchecken via een automaat - kun je doen. Maar er is geen duidelijk afgiftepunt voor de bagage, dus daarmee sta je dan toch nog in de rij. Blijf de gates in de gaten houden. Wij zouden vertrekken van gate 31, maar daar verscheen op de monitor ineens een vlucht naar Parijs. Niemand omiets aan te vragen, maar ergens waren er ook monitors waar bleek dat onze vlucht nu zou vertrekken van gate 21. Dat is letterlijk aan de andere kant van de terminal. Er zaten daar al veel mensen te wachten. Op de vlucht naar Parijs, bleek later, toen omgeroepen werd dat ze zich nu snel moesten melden bij gate 31 omdat ze het vertrek vertraagden.

Onze vlucht vertrok uiteindelijk -we vonden dat meevallen- met 2 uur vertraging. Volgens een grondstewardess omdat we moesten wachten op 'le commandant', maar Nederlanders die kort voor vertrek instapten vertelden dat we op hen gewacht hadden: zij kwamen uit Marakech, met een vlucht die moest aansluiten maar die door een enorme chaos daar twee uur te laat vertrokken was. En dan was er nog die ene passagier die echt als laatste instapte, en die vertelde dat ze op het vliegveld echt van hot naar her was gestuurd.

De vlucht verliep verder prima (waarschijnlijk hadden de stewardessen stage gelopen in het Atlas Airport Hotel, want ze konden hun werk doen zonder hun onderlinge gesprekken ook maar één moment te onderbreken). Op Schiphol was het koud en nat. Op Den Haag Hollands Spoor namen we een taxi naar huis, en troffen een chauffeur die ons, toen we onderweg waren, vroeg of we wel gezien hadden dat hij voor het vervoer van de koffers € 3,50 extra in rekening moest brengen - en die, toen ik hem € 12 van de € 12,50 gegeven had die de rit moest kosten en nog even zocht naar de rest, zei dat het zo goed was .....