Het was bijna 30 graden toen we aankwamen op het vliegveld van Timisoara, en het koelde maar langzaam af. Heel aangenaam om op het teras van het hotel te kunnen eten, en minstens zo aangenaam dat de kamer een goede airco had. Net als de auto, trouwens, en die kwam tijdens de verdere reis goed van pas: op twee dagen, de meeste nachten en een enkele avond na lag de temperatuur boven de twintig graden, met over het algemeen een heldere tot half bewolkte hemel. Nou ja, er was ook een enkele (stevige) regenbui, maar geen aanhoudende regen.

De dagen met het minste weer hadden we in Brasov, onze verblijfplaats na Bazna. Op weg er naartoe was het nog wel aardig, zij het dat de bewolking steeeds meer toenam. Maar in Sighisoara, een stadje met een oude, op een heuvel gelegen en stevig ommuurde middeleeuwse kern, konden we nog lekker op een terras lunchen. Een goed gevulde rundvleessoep respectievelijk een nog gevulder bonensoep, die geserveerd werd in een uitgehold brood. Dat was wel genoeg voor een lange middag in de auto, maar voor we daar weer instapten hebben we natuurlijk ook een beetje rondgekeken. Wel mooi maar erg toeristisch en ook in deze tijd van het jaar redelijk druk, dus een bezoek aan het huis waar Vlad, beter bekend als Dracula, geboren zou zijn hebben we maar overgeslagen.

Volgens Wikipedia is Brazov het populairste toeristenoord in Roemenie, maar ons is niet duidelijk geworden waarom dat zou zijn. Misschien waren we er in het verkeerde seizoen - er ligt een uitgebreid wintersportgebied in de buurt. En, wat verder weg, het kasteel dat model heeft gestaan voor de burcht van Dracula in het boek van Bram Stoker. Hebben we ook niet bezocht - zo spannend vinden we kastelen niet meer - en onderweg hadden we in het voorbijrijden al een heel mooi exemplaar gezien.
.
In Brasov zelf is niet zo veel te beleven. Dat wil zeggen, de oude binnenstad is aardig maar niet bijzonder en ook niet groot, en de rest is gewoon vooral oost-europese bouw uit de tweede helft van de 20ste eeuw.
Ons hotel, nou ja "residence" Ambient, was ook al niet bijzonder. Of eigenlijk: zeer matig. Het was dat we de tweede nacht een andere, grotere en aan de achterkant (dus niet aan de drukke straat) gelegen kamer konden krijgen waar de matrassen ook nog wat beter aanvoelden, anders waren we van het via Travelbird geboekte pad afgeweken en hadden we een ander onderkomen gezocht. Wat wel weer heel prettig was, was dat vlakbij het hotel een leuk restaurant lag, Ceasu'Rau. We hebben er beide dagen 's avonds gegeten, op de half overdekte binnenplaats, temidden van vele Roemenen. Het was er druk, en dat kwam ongetwijfeld door het eten: grote porties (redelijk) goed vlees van de grill of uit de oven, met aardappels, polenta of rijst en een vrij ruime keuze aan groenten. En dat voor een, naar onze begippen, heel vriendelijk prijsje (zo'n 150 Lei, omgerekend een Euro of 35 - inclusief wijn, koffie en fooi). Kennelijk was het voor Roemeense begrippen ook een uitgelezen plaats om met je vriendin en haar ouders te gaan eten en dan tussen soep en hoofdgerecht ergens een bos bloemen en een klein doosje vandaan te halen en op je knie te vallen, waarna zoenen, champagne en applaus. Althans, dat gebeurde aan de tafel naast ons.

De tocht van Brasov naar Boekarest was afwisselend. Door de bergen (haarspeldbochten), in de stromende regen en de file door wintersportdorpen, nog wat klimmen en dalen achter automobilisten die de rem beter wisten te vinden dan gaspedaal en koppeling en vervolgens tot aan Boekarest een kilometer of 50 prachtig nieuwe snelweg door een volstrekt oninteressante vlakte. En dan rijd je de stad binnen. Eerst in een lange file op een smalle weg, daarna gedurende kilometers in vier rijen breed langzaam rijdend en regelmatig stilstaand verkeer waarin iedereen probeert net een paar seconden eerder dat metertje verder te komen dan de concurrentie. Ach, je past je snel aan, dus tegen de tijd dat je een smal zijstraatje in moet om bij je hotel te komen, beheers je de kunst van het banen wisselen over de volle breedte van de weg tot in de finesses.

Hotel Reginetta 1 ligt in een prettige wijk, redelijk dichtbij het centrum. Jammer is dat het aan een kant aan een nogal drukke straat ligt, dus met het raam open slapen was er niet bij. Wel fijn was dat we, na enig denkwerk van de recptioniste, in plaats van de ons oorspronkelijk toegewezen kamer direct onder het dak een wat grotere en lichtere op de eerste verdieping konden krijgen. Dat scheelt al gauw een paar graden. En gelukkig was de direct daaronder liggende nachtclub wegens vakantie gesloten (nou ja, we waren er toch niet op vrijdag of zaterdag, dus we zouden er sowieso geen geluidsoverlast van gehad hebben).
De keuze om in het (Italiaanse) restaurant van het hotel wat te eten bleek wat ongelukkig: niet echt goed en -voor Roemeense begrippen- veel te duur (ruim 400 Lei).